Horecamedewerkers over hun coronajaar ... en de toekomst

Eén jaar geleden ging de horeca op slot. De dromen en plannen van iedereen die in de sector actief is, werden bruusk doorkruist. Het einde kwam nooit in zicht. Tot nu... Hoe kijken jonge horecamedewerkers naar het voorbije jaar en de toekomst? Een openhartig gesprek met Soraya (22), Karolien (30) en Gillian (26).
Maandag 15 maart 2021

Kom maar op met die stomende avonden!

Het valt haast niet te bevatten. Als we 1 mei mogen opengaan, dan zullen de cafés, restaurants en hotels 280 dagen gesloten zijn geweest. “Het voorbije jaar in één woord? Eenzaam”, vertelt Gillian Bauwens (26), zaalverantwoordelijke bij Café Centraal in Oostrozebeke. “Momenteel zit ik in tijdelijke werkloosheid en ik mis het contact met klanten, collega’s en leveranciers enorm.”

Soraya Verhue (22) was pas drie weken aan de slag als zaalmedewerker bij restaurant Jerom in Antwerpen toen de zaak dicht moest. “Dat waren drie zeer intense, prachtige weken. Ik had zo veel goesting om erin te vliegen, en dan valt dat opeens weg. Maar ondanks de vele negatieve dingen die corona meebracht, was het voor mij ook een jaar vol vernieuwing. Ik heb veel opleidingen gevolgd en nieuwe dingen geleerd. Mijn interesse in o.a. sterke dranken, wijn en mocktails is daardoor heel erg aangewakkerd en ik wil hiermee aan de slag gaan.”

Karolien Creemers (30) werkte tot december als hulpkok bij Foodcafé Spork in Heusden-Zolder. Ze lanceerde pas haar eigen foodblog 'Madasgoe' en werkt een healthy food-concept uit. “Vorig jaar ben ik afgestudeerd als kok, maar ik werk al vanaf mijn 15e in de horeca. Kok is een knelpuntberoep, ook daarom ben ik met de opleiding begonnen. Ik heb veel liefde voor het vak en vooral ook voor de mensen die in de horeca werken. Ze delen een energie en een samenhorigheidsgevoel die je niet vlug ergens anders tegenkomt. Samen 200 couverts op één avond afwerken, geeft een ongelooflijke adrenalinekick. Gasten die in de keuken complimenten komen geven, na een lange dag samen nog even aan de toog hangen, wat lachen en stoom afblazen. Daarna moe maar voldaan in bed kruipen en zeggen: het was een gewéldige dag vandaag. Wat heb ik dàt allemaal gemist!”

Horecamensen delen een energie en een samenhorigheidsgevoel die je niet vlug ergens anders tegenkomt.

Plannen, heel veel plannen

Ook al zaten Gillian, Karolien en Soraya het voorbije jaar niet stil, de onzekerheid knaagde wel.

Gillian: “Ergens in je achterhoofd is er die ongerustheid dat je op een dag een telefoontje kunt krijgen van je baas dat je niet meer hoeft te komen. Op een zeker moment begon ik me meer en meer op te sluiten, weinig boeide me nog.  Mijn baas hield wekelijks contact en die telefoontjes deden veel deugd. We maakten plannen voor nieuwe projecten, dat gaf me perspectief. En ik heb veel opleidingen gevolgd.”

Karolien Creemers

“Ook wij hielden contact en stuurden leuke berichtjes naar elkaar om die positieve vibe erin te houden”, vult Karolien aan. “Daarnaast heb ik ook veel bijgeleerd over nieuwe foodtrends: kimchi, streetfood, plantaardige voeding,… Die opleidingen maakten voor mij een hemelsbreed verschil om de voorbije moeilijke periode te overbruggen."

Soraya: “Precies. Alles viel stil, maar zelf ging je tenminste nog vooruit.

Mee het verschil maken

De horeca is één van de zwaarst getroffen sectoren. Toch dachten Gillian, Karolien en Soraya er nooit aan om een andere job te zoeken.

Gillian: “Als je hart in de horeca ligt, dan wil je nergens anders werken. Wel ben ik meer gaan nadenken over de toekomst, over wat ik belangrijk vind. Inspraak krijgen, nieuwe ideeën uitwerken, het uitproberen ervan … daar haal ik voldoening en energie uit. De voorbije maanden hebben we de menukaart in een nieuw jasje gestoken. Wij gaan de bar vernieuwen, nieuwe wijnen, mocktails, huisgemaakte limonades en hapjes op de kaart zetten. Ook de dessertkaart nemen we onder handen. Ik word daar nauw bij betrokken en we bereiden dat nu allemaal grondig voor zodat we straks - als we terug open mogen - al onze energie in de klant kunnen steken.

Soraya: “Top! Inbreng hebben, vind ik ook heel motiverend. Ik ben bij Jerom gestart met het doel om de zaak te laten groeien. Ik wil mee evolueren en op termijn nieuwe uitdagingen aanpakken. Het is mijn droom om ooit mijn twee passies – horeca en events organiseren – te kunnen combineren. Ondertussen wil ik me verder bekwamen, ervaring opdoen en bijleren. Mijn grootste drijfveer is het contact met de klant. Je wilt dat mensen met de glimlach naar buiten gaan. Ik probeer dat te doen door de klant meer te bieden dan hij verwacht. Dat is niet altijd gemakkelijk, want van mensen die in de bediening staan, verwachten klanten al heel veel. Hun verwachtingen overtreffen, is dus niet eenvoudig. Ik probeer dat te doen door bijvoorbeeld een mooi bordje waar de keuken veel kennis en liefde in heeft gestopt, met aandacht en een glimlach te serveren. Gooi je een bord voor de klant neer, die zie je niet meer terug. Maar ook bijvoorbeeld door mensen te adviseren en te helpen bij de keuze van het perfecte wijntje. Klanten zijn dan aangenaam verrast en daar doe ik het voor.”

De heropstart moet héél goed zijn

Het gaat knallen

Dat iedereen invloed heeft op het succes van de zaak, dat keuken en zaal best op één lijn staan en dat goede ideeën van iedereen kunnen komen, daar zijn ze het alle drie over eens. “Wat niet betekent dat zaal- en keukenmedewerkers altijd samen over alles moeten beslissen”, vindt Karolien. “Ieder heeft zijn expertise. Daar moet je ook op kunnen vertrouwen.”

Als de horeca straks weer terug open mag, dan gaat het knallen!” voegt Karolien nog toe. “Een avondje weg, met alles erop en eraan, maakt mensen gelukkig. Ze hebben dat zo lang moeten missen! Zelf kijk ik er ook naar uit om er weer in te vliegen.” Soraya: “Kom maar op met die stomende avonden!”

Gillian: “Net omdat we verwachten dat het weer meteen volle bak gaat zijn, bereiden we ons nu heel goed voor. Zodat we bij de heropstart op ons gemak zijn en ons op de klant kunnen richten. Het wordt een nieuwe start, maar die moet meteen ook een heel goed zijn.”

Gillian Bauwens

Gillian: “Ik hoop dat de heropening ook een nieuwe start voor de sector is. Corona was een zware klap voor iedereen. De sector heeft het moeilijk en is veel personeel kwijt. Wie nog aan boord is, die gaat ervoor. Het enige positieve aan deze crisis is dat ze de kans bood om na te denken hoe we dingen beter kunnen aanpakken. Om mensen op een veilige manier te kunnen ontvangen, hadden we na de eerste lockdown het aantal tafels beperkt en dat gaan we zo houden. Mensen zitten meer verspreid, hebben meer privacy. Wij kunnen ze nu meer aandacht geven, meer service, en dat is ook comfortabeler voor de medewerkers. We zijn geen fabriek. We zijn als een familie en wat we doen, willen we goed doen.”

Ik hoop dat de heropening een nieuwe start voor de horeca is

Bijblijven, doorgroeien, nieuwe uitdagingen aanpakken

Gillian, Soraya en Karolien geven aan dat ze in de voorbije maanden heel wat nieuwe skills hebben geleerd. Welke opleidingen hebben voor hen het verschil gemaakt?

Soraya: “Meer verkopen op een gastvrije manier, de barista-opleidingen, latte art, mocktails, de wereld van spirits, sterke dranken en likeuren …”  Gillian: “Mixology, longdrinks, de wijnopleidingen, wine & food matching, zomercocktails …”

Karolien: “Alle foodopleidingen eigenlijk. Superinteressant! Ook de aanpak. De lesgevers polsen naar je verwachtingen en spelen daar zeer goed op in. Je kan werkelijk alles vragen. Het zijn échte vakmensen die enorm veel weten en hun kennis met plezier overbrengen. Wàt ze je kunnen leren, dat doen ze. Ook het contact achteraf: ze antwoorden op je berichtjes, denken mee …  Het heeft me nog enthousiaster gemaakt en gesterkt in de overtuiging dat je in de horeca veel kanten uit kan. En dat dit een prachtige sector is.”

Helpen die opleidingen om straks goed van start te gaan? En zijn ze er ook op langere termijn iets mee?

Soraya: “We gaan onze kennis meteen kunnen toepassen en onze werkgever kunnen helpen om het verschil te maken. Want het blijven uitdagende tijden. En zelf staan we ook sterker in onze schoenen.”

Gillian: “Ik wil mezelf voortdurend verbeteren en verder ontplooien. We zien wel wat de toekomst brengt. Ooit zou ik graag een eigen tapasbar runnen. Dat is een droom die toch al enkele jaren speelt in de beslissingen die ik neem.”

Karolien: “Wat ook tof is, is dat je via opleiding in contact komt met mensen die ervoor willen gaan. En of we straks nu in stappen of geleidelijk terug open mogen, wij staan klaar! Als de crisis ons één ding heeft geleerd, is het dat mensen nood hebben aan lekker eten, ontspanning buitenshuis, dat warme gevoel van samen een fijne avond te beleven. Elke klant die straks terugkomt, daar zijn we ontzettend dankbaar voor. Wij zullen klaar staan om mensen met open armen te ontvangen. Het liefst van al zwieren we de deuren meteen weer wagenwijd open. Zodra het mag vliegen we erin. Wij blijven gaan.”

Interview: Anneleen Stollman - www.thewritething.be