De horeca, what else?

Dag Jonas, hoe lang werk je al in de horeca?

"In 2007 ben ik begonnen als parttime bar- en zaalverantwoordelijke in Restaurant De Boshoeve, de zaak van mijn oom, tante en neef die er chef-kok is. Een echt familiebedrijf dus, en de place to be voor wie lekker gastronomisch wil genieten. Het restaurant ligt aan de rand van de Lembeekse bossen en is ook zeer geliefd bij wandelaars en fietsers die bij ons langskomen voor een heerlijke wafel of pannenkoek. Op zondag serveren we een uitgebreid ontbijt. Kortom, de Boshoeve is in trek bij een breed publiek.”

“Zelf ben ik eerder toevallig in de zaak ingerold. Van opleiding ben ik schrijnwerker, maar als ze in De Boshoeve een extra paar handen konden gebruiken, was ik er als de kippen bij. Zo ontdekte ik dat de horeca echt iets voor mij is. Gaandeweg kreeg ik de kans om me te bekwamen in het vak van bartender en zaalverantwoordelijke, en sinds 2011 is het mijn fulltime job."

Hoe heb je de eerste sluiting door corona beleefd?

"Drie maanden op tijdelijke werkloosheid, dat was even wennen. Mijn vriend is werkzaam in de evenementensector en ook hij was plots altijd thuis. Terwijl we elkaar daarvoor één dag per week zagen, was dat nu zeven op zeven. We hebben ons beziggehouden met klusjes opknappen die we altijd maar uitstelden. Ondertussen probeerden we ons niet al te veel zorgen te maken over de toekomst, hoewel we natuurlijk financieel kwetsbaar zijn omdat we allebei in een sector actief zijn die zwaar getroffen is. In juni ben ik dan terug aan de slag gegaan. Met goede moed en de nodige maatregelen."

Heb je overwogen om een job buiten de horeca te zoeken?

"Niet concreet overwogen, wel over nagedacht. Maar de horecamicrobe heeft mij goed te pakken. In ons werk merk je meteen het resultaat van je inspanningen, namelijk gasten bedienen en zien dat ze genieten en tevreden zijn. Heel bijzonder. Hospitality is typisch iets voor de horeca wat je nergens anders vindt. Of toch niet in die mate. In andere sectoren is er wel 'customer service', maar dat is iets anders dan gasten verwennen zoals we in de horeca doen. Precies dat maakt ons vak zo uniek."

Wat ging er door je heen toen je het nieuws vernam dat de horeca opnieuw dicht moest?

"Ik zat toen net zelf op restaurant en de sfeer sloeg helemaal om. ‘Daar gaan we weer’, zo klonk het in heel de zaak. Deze keer zou het maar een maand duren, maar ik vrees ervoor. Ook al komt de sluiting niet onverwacht, toch hadden we gehoopt dat we mochten openblijven en dat de overheid het deze keer anders zou aanpakken. Want het effect van de sluiting? Daar is weinig van te merken. Dat maakt het extra bitter."

Wat doet die onzekerheid met jou?

"Werkloos thuis zitten, is allesbehalve prettig. Maar de onzekerheid waarmee veel horecaondernemers te maken hebben, is volgens mij nog erger. Na de coronacrisis zal ik weer aan de slag kunnen bij mijn werkgever, maar wellicht gaan sommige horecazaken hun deuren niet meer kunnen openen. Verschrikkelijk."

Zou je, ondanks alles, anderen nog altijd aanraden om voor een horecajob te kiezen?

"Het is de mooiste job in de wereld, als je het graag doet. En heb je eenmaal de smaak te pakken, dan blijf je het doen. Let wel, het is geen vak als een ander. Het is een stiel die je leert op de werkvloer en door je bij te scholen. Als ik vergelijk met waar ik nu sta en toen ik pas begon, dat is een wereld van verschil.  Elke dag is een kans om te leren en te groeien. Dus ja, ondanks de onzekerheid van corona, kan ik een job in de horeca warm aanbevelen."